Recht op mobiliteit

Vlaamse verkiezingen: ook voor het ABVV van groot belang

Op zondag 7 juni 2009 gaan we met zijn allen naar de stembus om een nieuw Vlaams parlement te verkiezen.

Ook voor het ABVV zijn deze verkiezingen van groot belang. Ze bepalen immers welke richting de nieuwe Vlaamse regering zal uitgaan. En dus of we een eerder links en sociaal of een eerder rechts en liberaal beleid zullen kennen.

Vlaanderen beschikt over heel wat bevoegdheden die we ook als vakbond mee willen inkleuren. Lees hieronder onze belangrijkste eisen over mobiliteit in Vlaanderen.

Vaststellingen over moibliteit in Vlaanderen

Onze geografische ligging tegenover het economisch kerngebied van Europa zorgt ervoor dat onze mainports, zoals de zee- en luchthavens, de economische knooppunten zijn van ons land.

Om goederen te kunnen aan- en afvoeren moeten we een veilige mobiliteit kunnen garanderen. Die garantie neemt elke dag af. Iedereen wordt mobieler en alsmaar meer goederen moeten vervoerd worden over onze transportwegen (water, spoor en weg). Dit leidt onvermijdelijk tot bottlenecks en vraagt van de overheid duidelijke keuzes en investeringen.

Werknemers zitten dagelijks uren onbetaald in de file of staan recht in een overvolle trein, tram of metro omdat iedereen mobiel wil en moet zijn en de overheid nagelaten heeft om de juiste investeringen tijdig te doen.

Werkgevers eisen steeds meer flexibiliteit en mobiliteit van de werknemers, terwijl de maatschappij steeds minder flexibel en mobiel wordt. De overheid moet hierin ingrijpen.

Logistiek kan een belangrijke meerwaarde betekenen voor Vlaanderen, maar kan in het slechtste geval ook herleid worden tot de negatieve effecten van het doorvoeren van een container (uitstoot, file, verkeersonveiligheid, ...).

Onze eisen

1. Vlaanderen moet verkeersveilig worden, zowel voor woon-werkverkeer als voor andere verplaatsingen. Elk verkeersslachtoffer is er één te veel.

2. Vlaanderen moet een fietsregio worden waarbij de fiets in het woon-werkverkeer optimaal ondersteund en gestimuleerd wordt: dat is goed voor de files, het milieu en de gezondheid van iedereen.

3. Vlaanderen heeft nood aan een kwalitatief en kwantitatief sterk uitgebouwd openbaar vervoer, zowel voor functionele verplaatsingen (bedrijventerreinen, ziekenhuizen, rust- en verzorgingstehuizen, stadscentra, ...) als voor recreatieve verplaatsingen.

4. De overheid moet in samenspraak met de sociale partners een duurzaam en geïntegreerd mobiliteitsbeleid voeren, waarbij mobiliteitsplannen, bedrijfsvervoerplannen en andere visie-elementen (collectief vervoer, arbeidsorganisatie, telewerken, economische principes) samengebracht worden. Het Pendelfonds is hierbij één van de bestaande instrumenten.

5. Vlaanderen moet de vervoersarmoede drastisch terugdringen door innovatieve systemen van mobiliteit uit te bouwen en/of te ondersteunen: autodelen, carpoolen, taxicheques, DAV (Diensten voor Aangepast Vervoer voor personen met een handicap), mindermobielencentrales, … Basismobiliteit voor iedereen.

6. Vlaanderen als logistieke regio kan en mag niet enkel betekenen dat containers door ons land worden aan- en afgevoerd. Wij vragen een duidelijk toegevoegde waarde aan goederenmobiliteit om de negatieve effecten te compenseren.

7. De Vlaamse regering moet bij de ontwikkeling van grote projecten steeds de mobiliteitseffecten bestuderen en meenemen in de evaluatie ervan (meer dan maatschappelijke kosten-baten).

8. Vlaanderen moet ook op technologisch vlak investeren in duurzame mobiliteit. Proefprojecten met elektrische wagens, plug-in hybride voertuigen, snelheidsbegrenzers (ISA, intelligente snelheidsaanpassing), alcohollocs, roetfilters, … verdienen een duidelijke overheidsondersteuning.

9. Vlaanderen moet ook in Europa een voortrekkersrol spelen in afstemming van het dynamische verkeersmanagement, verkeersreglement, rij- en rusttijden, Euronormen, co-modaliteit, …