Werkgevers moeten oudere werkzoekenden kansen geven

31/03/2011 Persbericht - Op 1 april 2011 start de uitbreiding van de specifieke VDAB-begeleiding voor oudere werklozen tot 55 jaar. Het Vlaams ABVV hoopt dat ook de werkgevers hun verantwoordelijkheid opnemen. Want de jobkansen van oudere werkzoekenden blijven schrikbarend laag.


Een goed akkoord

Dit akkoord van vakbonden, werkgevers en Vlaamse regering kreeg vrij weinig media-aandacht. Allicht omdat het een bescheiden akkoord is: eigenlijk een verdere invulling van het eerdere basisakkoord ‘Samen op de bres voor 50+’ uit 2008. Nochtans is die geringe media-aandacht onterecht.

Het Vlaams ABVV vindt dit een goed akkoord. Omdat het ervaren werknemers die werkloos worden via een begeleiding op maat opnieuw kansen wil geven op een passende job.

Een begeleiding die - zoals het hoort - verschilt van de begeleiding van schoolverlaters en die rekening houdt met de ervaring, motivatie en voorkeuren van de vijftigplussers. VDAB-begeleiders worden hiervoor speciaal aangewezen en opgeleid. De werkzoekende kan er overigens voor kiezen om in de eerste fase een beroep te doen op de gespecialiseerde dienstverlening van de vakbonden.

Rechten en plichten

Het Vlaams ABVV zal de uitvoering kritisch en op de voet opvolgen, maar we verdedigen dit akkoord, net omwille van deze specifieke aanpak.

Het bewijst overigens dat binnen de huidige bevoegdheidsverdeling regio’s veel meer armslag hebben dan sommigen denken of om ideologische redenen beweren.

Bovendien past deze aanpak binnen een evenwichtig rechten- en plichtenverhaal waarbij reële inspanningen worden getoetst (controle op het zoeken naar werk). We zetten ons hiermee expliciet af tegen een aanpak waarbij werkloosheidsuitkeringen arbitrair worden beperkt in de tijd (bestraffen van het niet vinden van werk).

Een half akkoord

Maar het is maar een half akkoord. Vandaag maken oudere werkzoekenden immers bitter weinig kans op werk.

Hun kans op een job bedraagt al jaren, in hoog- én laagconjunctuur, ongeveer 3 procent... Een laaggeschoolde jongere heeft vandaag 2,5 maal meer kans om aangeworven te worden dan een hooggeschoolde vijftigplusser.

Werk na begeleiding blijft de achilleshiel van dit akkoord. Daarom is er een veel sterker engagement nodig van het bedrijfsleven om oudere werkzoekenden (en andere kansengroepen zoals personen van allochtone afkomst) meer kansen te geven.

Twee dooddoeners

 En dat men niet komt aandraven met het argument dat de loonkost van ouderen hier de spelbreker is. Ouderen zijn heus niet allemaal duurder, zeker niet diegenen die op latere leeftijd in dienst zijn genomen en vaak terug van nul starten als het op anciënniteit aankomt. Bovendien zijn er allerlei premies van de overheid ter compensatie.

Ook de dooddoener dat het brugpensioen ervoor zorgt dat oudere werklozen niet meer gemotiveerd zijn, is hier niet op zijn plaats. Slechts een deel van de ouderen hebben immers recht op een toeslag bovenop hun werkloosheidsuitkering als ze aan de deur worden gezet.

De werkelijkheid is dat veel ouderen na een verplichte outplacementbegeleiding opnieuw in een begeleidingstraject terechtkomen, wat tot veel frustraties leidt als er uiteindelijk geen werk op volgt.

Precies daarom heeft het Vlaams ABVV geëist en bekomen dat de mogelijke uitbreiding naar werkzoekenden tot 58 jaar afhankelijk is van een positieve evolutie van de aanwervingskansen van de oudere werkzoekenden.

Plichten van werkgevers

Het plichtenverhaal mag niet beperkt worden tot de werkzoekenden alleen. Sectoren en bedrijven moeten zich nu engageren om ervaren werknemers een kans te bieden.

Hoe dit best wordt aangepakt is voer voor overleg. Bedrijven en organisaties zouden allemaal werk moeten maken van een diversiteitsplan met daarin concrete doelstellingen inzake instroom van ervaren werknemers. Overheidsteun zou daarmee meer rekening moeten houden.

We pleiten niet voor quota’s, maar een vrijblijvende aanpak langs de vraagzijde zal niet volstaan.

Lees ook

Zoek op trefwoord

VDAB vijftigplussers werkgevers