1-meitoespraak Caroline Copers

Kameraden,
Beste vrienden,

De socialistische arbeidersbeweging viert feest op haar vaste feestdag van 1 mei. 1 mei is voor alles een Rode Feestdag.

Sociale verkiezingen

Niet alleen is het vandaag 1 mei. Als ABVV zijn we nummer 1 en willen we als nummer 1 ook de sociale verkiezingen winnen. Dat kan: we hebben vandaag 1.450.000 leden. We hebben in bijna alle centrales 15% meer kandidaten dan vier jaar geleden.

We hebben 55.000 kandidaten waarvan de helft nieuwe. Dat is jong bloed voor onze vakbond. Dat zijn mannen en vrouwen die zich dagelijks vrijwillig, belangloos en onbetaald willen inzetten voor hun collega’s!

Maar jammer genoeg is onze strijd voor economische democratie in de KMO’s nog niet gewonnen. Maar ook die strijd geven we niet op.
En met nummer 1 in deze sociale verkiezingen kan het niet anders dan dat we ook dat gevecht zullen winnen.

Communautair gekrakeel

Het ABVV is vandaag bijzonder waakzaam!

We hebben negen maanden moeten wachten op een federale regering. Negen lange maanden die niet gingen over wat onze mensen bezig houdt: de koopkracht, de levensduurte, de welvaartvastheid van de sociale uitkeringen, de index, de energieprijzen, ...

Negen lange maanden van politiek gekrakeel over communautaire kwesties. En het resultaat, kameraden, is dat we vandaag een federale regering hebben die van wantrouwen aan elkaar hangt, waar elke samenhang zoek is en waar opnieuw alleen maar aandacht gaat naar de communautaire perikelen.

Aanvallen van rechts

Het ABVV is de laatste weken en maanden kritisch uit de hoek gekomen.
Het patronaat heeft op deze kritiek geen antwoord, behalve één: het ABVV zou last hebben van profileringsdrang omwille van de sociale verkiezingen!

Welnu, de kritieken zullen na de sociale verkiezingen niet verdwijnen, wel integendeel. Weinig van onze realisaties zijn immers veilig voor aanvallen van rechts en ultrarechts.

Dat is zo voor onze lonen. Voor de periode 2007-2008 bekwamen wij een maandelijkse verhoging van 50 euro bruto voor de minimumlonen. De prijsstijgingen van voeding en energie hebben die al opgesoupeerd. Eén loon volstaat vaak niet meer om van te leven.

Daarom willen wij:

• een verhoging van de brutolonen en van de laagste sociale uitkeringen;
• welvaartsvaste sociale uitkeringen: ze moeten de evolutie van de lonen volgen;
• een sociaal belastingkrediet waardoor lage en middelgrote inkomens zo’n 80 euro meer per maand zouden krijgen;
• een daling tot 6% van de BTW op gas, elektriciteit en stookolie voor verwarming, gefinancierd door de betrokken sectoren;
• controle op de prijzen en eventueel een blokkering van de huurprijzen;
• een rechtvaardige belastinghervorming zodat de sterkste schouders echt de zwaarste lasten dragen; niet de hervorming van Reynders waardoor telkens een laag inkomen één euro krijgt, hij er drie geeft aan de grote inkomens en aan de bedrijven;
• toegang tot basisrechten voor iedereen via kwaliteitsvolle, toegankelijke en betaalbare openbare diensten: ik denk dan aan gezondheid, mobiliteit en kwaliteitsvol onderwijs;
• meer en meer toegankelijke en betaalbare plaatsen voor kinderopvang.

We zijn een vakbond die eisen stelt en die onderhandelt op alle mogelijke niveau’s. Wij zijn de vakbond die alternatieven voorstelt maar die ook weerstand biedt en actie voert als het moet.

Wij zijn voor een vakbondsfront als het kan, maar als dat niet kan dan doen we het alleen. En als we "neen" zeggen is dat niet op een onverantwoordelijke manier, maar dan is dat weloverwogen en luid en krachtig.

Er kan dus geen sprake van zijn te raken aan de automatische koppeling van de lonen aan de index. Het zijn niet de lonen die de prijzen doen stijgen. Een goed loon is trouwens niet slecht voor de economie noch voor het verbruik. En dat loon is niet het loon dat de grote baas van Fortis zichzelf geeft: 4,25 miljoen euro per jaar.

Arme werkenden

Uit onze onderzoeken blijkt dat ons land meer en meer “working poor” telt, arme werkenden.

Als ABVV hebben we de notionele intrest op de agenda gezet. Als alle bedrijven daar gebruik van maken dan kost die notionele intrest 3 miljard euro. Drie miljard euro!

Met 3 miljard euro kan er in dit land heel wat gedaan worden tegen armoede en sociale uitsluiting, voor goede openbare diensten, kwalitatieve kinderopvang, tegen de steeds groter wordende kloof tussen arm en rijk.

Onze kameraden van BBTK voeren vandaag tijdens onze optocht actie rond de notionele intrest.

Staatshervorming

Ook een ander rendez-vous komt er aan, dat ons ongerust maakt. Ik heb het dan over het zogenaamde tweede pakket van de staatshervorming waarbij het arbeidsmarktbeleid, de loononderhandelingen, het arbeidsrecht, de kinderbijslagen, de gezondheidszorgen…op de agenda komen.

Al wie de solidariteit tussen de generaties, tussen mensen uit Vlaanderen, Brussel en Wallonië wil breken, zal ons op zijn weg vinden.

Het kan toch niet dat een kind meer kindergeld zou trekken omdat het toevallig in Vlaanderen woont, dat een gepensioneerde meer zou trekken omdat zij toevallig in Wallonië woont? En wat dan met de werkloosheidsuitkeringen voor de mensen die in Brussel wonen?

Het communautair verhaal dat ons land al maandenlang paralyseert, is vooral de vertaling van een neoliberale patronale agenda waarbij men poogt werknemers uit Vlaanderen, Brussel en Wallonië tegen mekaar op te zetten om ons te verzwakken, om onze federale sociale zekerheid af te bouwen en alleen de rendabele delen ervan te kunnen commercialisering en privatiseren.

Kameraden, wij zullen niet laten afbreken wat onze voorgangers hebben opgebouwd. Er kan wat ons betreft nooit geraakt worden aan de federale sociale zekerheid , het federaal arbeidsrecht en het federaal collectief loonoverleg. En dus zullen we bijzonder waakzaam moeten zijn.

Werkdruk

Vandaag vragen onze kameraden van de AC onze aandacht voor de problemen van werkdruk in de schoonmaaksector.

Vijf jaar geleden moest een schoonmaakster gemiddeld 300 vierkante meter per uur kuisen. Vandaag zijn dat er 700! En zulks in deeltijdse jobs. Niet alleen problemen van koopkracht, maar ook problemen van kwaliteit van de arbeid moeten onze core-business zijn.

In dezelfde context zijn wij solidair met de nieuwe Witte Woede-acties die eveneens de problemen van werkdruk, krapte op de arbeidsmarkt en het niet-investeren in opleiding van verpleegkundigen aan de kaak stelt.

Waardig werk

Strijden voor goede loon- en arbeidsvoorwaarden en kwaliteit van de arbeid is strijden voor waardig werk. Dat doen we niet alleen in ons eigen land. Samen met 11.11.11, het FOS en het IVV voeren we vanaf dit jaar wereldwijd campagne voor waardig werk.

Onze solidariteit is daardoor traditioneel ook internationaal gekleurd. En we doen dat op verschillende manieren.

Onze rode rozen vandaag zijn Fair Trade rozen, gekweekt in Kenia, met goede lonen en arbeidsvoorwaarden en met respect voor veiligheid en milieu. Met deze bloemenactie willen we de problematiek van waardig werk in deze sector onder de aandacht brengen. De tijd dat alle bloemen uit Nederland kwamen is al lang voorbij.

Als Vlaams ABVV hebben we een internationaal project opgestart met de bloemenvakbonden in Colombia. Een sector waar hoofdzakelijk vrouwen werken in slechte arbeidsomstandigheden, aan slechte lonen en in zeer ongezonde situaties. Dit project wordt ondersteund door de zes vlaamse ABVV-gewesten.

Traditioneel roepen we ook op om de jaarlijkse 1-meicampagne van het FOS te ondersteunen. Met de slagzin ‘Schandalig goedkoop’ lanceert FOS dit jaar de campagne om de lage lonen in de Zuid-Amerikaanse groente- en fruitexportindustrie aan te klagen.

Kortom, waardig werk in binnen- en buitenland staat vooraan aan de agenda van het ABVV .

De keuze voor ons project in Colombia is evenwel niet toevallig . Colombia, Honduras, Iran en zo veel andere landen zijn landen waar vakbondsmensen gefolterd en vermoord worden, van wie de families bedreigd worden louter en alleen omdat ze vakbondswerk willen doen.

Samen met Amnesty International en met het IVV proberen we hun levens te redden. Hun voorbeeld bewijst nog maar eens hoe kostbaar democratie en vrije meningsuiting zijn. Ook dat zullen we ons door niemand laten afnemen.

Moeilijk najaar

Gelukkig is syndicaal werk in ons land geen levensbedreigend engagement. Maar ook hier moeten we als ABVV extra waakzaam blijven. De patronale aanvallen op de syndicale rechten en vrijheden zijn nog steeds actueel.

En we staan voor een moeilijk najaar. De onderhandelingen voor een nieuw IPA zullen bijzonder moeizaam verlopen en onze krachtsverhoudingen zullen moeten kunnen spelen. We mogen ons dan ook opnieuw verwachten aan aanvallen op het stakingsrecht zowel voor de private sector als voor de openbare diensten.

Kameraden, niet alleen is het inschakelen van rechtbanken tegen stakers onaanvaardbaar, even onaanvaardbaar voor het ABVV is de invoering van een minimale dienstverlening in de openbare diensten.

Rood Alarm

En dus moeten we extra waakzaam zijn. Want als ABVV kondigen we vandaag een Rood Alarm af voor de week van 9 juni 2008.

De koopkrachtevolutie blijft immers voor heel veel mensen probleem nummer 1. Overal waar werknemers samenkomen, blijkt dat de ongerustheid hierover groot is. ABVV, ACV en ACLVB willen daarom nog voor de zomervakantie een signaal geven aan regering en werkgevers. In een sterk gemeenschappelijk syndicaal front!

T.a.v. de werkgevers zijn deze acties een aanloop naar de onderhandelingen eind 2008 en begin 2009. De acties in de week van 9 tot 13 juni 2008 zullen provinciaal georganiseerd worden in afspraak tussen de drie vakbonden.

Kameraden, we hebben dus veel werk voor de boeg.

• Eerst zullen we de sociale verkiezingen winnen. We kregen niet voor niets het nummer 1.
• Vervolgens zullen we met onze ervaren en nieuwe verkozenen onze acties voorbereiden voor de maand juni.
• We blijven waakzaam wat de deadline betreft voor de tweede fase van de staatshervorming op 15 juli 2008.
• En na de zomer, met opgeladen batterijen, ondersteunen we onze onderhandelaars voor het Interprofessioneel Akkoord (IPA).

Onze slogan Samen Sterk is dan ook goed gekozen!

Leve 1 mei! Leve het ABVV!

Caroline Copers
algemeen secretaris Vlaams ABVV
1 mei 2008

• Beluister hier het VRT-radio-interview met Caroline Copers.