Ook investeren in mensen
25/09/05 - Vlaams ACV en ABVV hebben gezamenlijk de septemberverklaring en meerjarenbegroting van de Vlaamse regering beoordeeld.
1. We verwelkomen de sterke aandacht voor de sociaal-economische relance, met daarbij een zware nadruk op investeringen: in innovatie, in een gecoördineerd industrieel beleid, in logistiek en mobiliteit, in bodemsanering, in infrastructuur voor zorg en onderwijs…
We verwachten dat de concrete invulling van dit sociaal-economische beleid, ook in zijn economische onderdelen, voorwerp wordt van een open overleg in VESOC, met alle sociale partners.
We zullen niet aanvaarden dat dossiers als bedrijfsfiscalteit, het innovatiebeleid, het Kyotobeleid, het opleidingsbeleid naar bedrijven… bedisseld gaan worden in onderonsjes met de werkgevers alleen.
Dit zal ook meer garanties bieden voor een meer doelmatig economisch ondersteuningsbeleid, o.m.:
- een innovatiebeleid dat toekomstgerichte keuzes maakt en niet eenzijdig op budgetverhoging en technologische innovatie is gericht (o.m. ook innovatie van arbeidsorganisaties);
- een economisch beleid dat niet enkel starten van ondernemen bevordert, maar ook doorgroei en voorkoming van bedrijfsmoeilijkheden (o.m. uitbouw van het preventief bedrijfsbeleid);
- een doelmatiger beleid inzake opleidingssteun aan bedrijven (niet één ondernemerschapsportefeuille, maar één – selectief – Opleidingsfonds).
2. De regering had in zijn investeringsbeleid echter aanzienlijk verder kunnen gaan, wanneer niet zo’n groot gedeelte van de beleidsruimte zou zijn voorzien voor belastingverlaging. In het bijzonder de verruiming vanaf 2009 van de forfaitaire belastingkorting van 200 euro tot alle werkende Vlamingen slorpt zeer veel middelen op. Dat heeft helemaal geen uitstaans meer met de oorspronkelijke doelstelling om de werkloosheidsval voor lageloonjobs weg te werken.
Bovendien is de regering hierdoor genoodzaakt om de begroting sluitend te maken via onderbenutting enerzijds en via alternatieve financiering (waardoor men afhankelijk is van de private sector om te investeren) anderzijds.
3. De regering had in elk geval verder moeten gaan in het investeren in mensen.
De democratisering van het onderwijs en de uitbouw van het levenslange leren (tot een deelname van 1 op 8 volwassenen) zal nooit lukken zonder extra-investeringen:
- versterking van het studietoelagenstelsel;
- een budgettair groeipad voor het volwassenenonderwijs en voor een actieplan ter bestrijding van de laaggeletterdheid;
- vergroting van de opleidingscapaciteit voor werklozen om de wachttijden te beperken;
- een versterking van het stelsel van opleidingscheques voor werknemers;
- meer onderhandelingsruimte voor het onderwijzend personeel.
4. En het blijft zeer onduidelijk welke middelen er extra beschikbaar komen voor het arbeidsmarktbeleid, in het bijzonder vanaf 2007.
We willen niet opnieuw onderhandelingen voor een Vlaams werkgelegenheidsakkoord starten met een krap bemeten budget.
Bovendien is op geen enkele wijze duidelijk op welke wijze de Vlaamse regering de verwachte aderlating van Europese middelen na 2006 gaat opvangen.
Wat betreft de € 20 miljoen euro die extra beschikbaar zou komen voor werkgelegenheid in 2006 vragen we overleg ten gronde in VESOC. Positief is dat nu eindelijk ook sprake van maatregelen naar de jonge werklozen. Wat de ouderen betreft willen we meedenken over stimulerende maatregelen, maar:
- zonder dat dit de federale onderhandelingen mag doorkruisen;
- en niet als dit alleen maar tot frustraties bij de oudere werkzoekenden dreigt te leiden bij gebrek aan aanwervingskansen bij de werkgevers.
5. We verheugen ons over de extra-investeringen in non-profit en sociale economie. Positief is zeker ook dat de druk om de kinderopvang te commercialiseren via dienstencheques werd weerstaan. We aanvaarden echter niet dat men via andere technieken marktwerking wil binnensluizen binnen de social-profit.
We zijn evenmin te spreken over de nieuwe stilstand in de zorgverzekering. De financiering (met een forfaitaire bijdrage) is onrechtvaardig en naar de toekomst ruim onvoldoende. Dit dossier mag niet opnieuw worden vooruitgeschoven.
6. We klagen een aantal beleidskeuzes inzake energiebeleid sterk aan:
- geen aanzet voor een meer onafhankelijk beheer van de electriciteits- en gasnetwerken
- de voorliefde voor aankoop van emissierechten in het buitenland, eerder dan het geld
binnen Vlaanderen te houden voor rationeel energiegebruik en hernieuwbare energiebronnen;
- en de opbouw van een nieuw toewijzingsplan voor verhandelbare emissierechten via
eenzijdig overleg met de bedrijven, wat enkel dreigt te leiden tot een afwenteling op de andere gebruikers.
Contact
- Caroline Copers - Algemeen Secretaris - 0475 32 44 47