Ook het ABVV pleit voor duurzame mobiliteit

Dit jaar focust de “heen-en-weer week”, een week waarin duurzame mobiliteit gepromoot wordt, op het woon- en werk verkeer. Miljoenen werknemers verplaatsen zich dagelijks naar hun arbeidsplaats. Het is dus belangrijk om voor die groep speciale duurzame inspanningen te voorzien.


1. Optrekken van de fietsvergoeding

Daarom pleit het ABVV voor het verbinden van het bedrag van de fietsvergoeding met deze van de kilometervergoeding.
De fietsvergoeding  wordt vrijgesteld van fiscale en sociale lasten en bedraagt 0,15 € per kilometer. Dit bedrag werd sinds de invoering van de vrijstelling in 1997 niet meer opgetrokken, noch geïndexeerd.

De kilometervergoeding voor verplaatsingen met eigen wagen of openbaar vervoer daarentegen bedraagt 0,2903 euro en wordt  in juli jaarlijks aangepast. Deze tussenkomst is verplicht wanneer de werknemer zich met het openbaar vervoer verplaatst.

Om het fietsen als duurzame woon-werk verplaatsing te stimuleren en niet langer financieel te discrimineren pleit het ABVV ervoor om:
* de fietsvergoeding op te trekken tot op het niveau van de kilometervergoeding voor openbaar of eigen vervoer, om zo de opgelopen achterstand weg te werken
 * in de toekomst, de fietsvergoeding te linken aan de kilometervergoeding, zodat   een nieuwe achterstand onmogelijk maakt.
Bovendien zou deze vergoeding verplicht moeten toegekend worden aan elke werknemer die zich met de fiets naar het werk begeeft.

2. Toekennen van lager tarief openbaar vervoer aan de mensen met het OMNIO-statuut

Vanaf 1 juli 2007 wordt het OMNIO-statuut ingevoerd. Dit statuut is een uitbreiding van het vroegere WIGW-statuut.
Vóór 1 juli ’ 07 moest je om de verhoogde tegemoetkoming in de gezondheidszorg te krijgen twee voorwaarden vervullen: je moest een bepaald statuut hebben (bijv. weduwe, invalide, wees, gepensioneerde, langdurig werkloze van meer dan 50 jaar enz.) en je moest beantwoorden aan een inkomstenvoorwaarde.

Het OMNIO-statuut laat die eerste voorwaarde vallen. Iedereen die onder een bepaalde inkomensgrens zit, heeft recht op een verhoogde tegemoetkoming in de gezondheidszorg.
Maar … aan het vroegere WIGW-statuut zaten  ook andere sociale voordelen vast, zoals lagere tarieven voor bussen en treinen, het sociaal telefoontarief, vrijstelling van bepaalde belastingen, …
Voor gezinnen met een jaarinkomen dat lager ligt dan 13.312,8 € mag de kostprijs van het openbaar geen rem zijn op hun arbeidsmobiliteit.

Daarom pleit het ABVV voor de toekenning van het verminderd tarief voor trein en bus aan alle mensen met een OMNIO-statuut! Het gaat tenslotte om groepen met een zeer laag inkomen waarvan de kans op een werkloosheidsval zo veel mogelijk moet beperkt  worden.
Dit is  gemakkelijk uitvoerbaar, op dezelfde manier als voor de WIGW’s (aangepaste SIS-kaart).