Voorbij de generatieclash

11/10/2012 Opinie - Generaties tegen elkaar opzetten: is dat echt wat we momenteel nodig hebben? De jongeren- en seniorenwerking van het Vlaams ABVV willen een andere toon in het vergrijzingsdebat.


De kostprijs van de vergrijzing loopt verder op, becijferde de vergrijzingscommissie in haar nieuwste rapport. De jongere generaties zullen de dupe zijn van het potverteren van de oudere generaties, luidt het alom. Wij gaan niet akkoord met deze diagnose, noch met de voorgestelde remedies. We willen dat er resoluut gekozen wordt voor creatieve en vooral sociale oplossingen die de generaties niet tegen elkaar opzetten.

Mistgordijn

Bij veel commentatoren en zogenaamde experten horen we eenzelfde geluid : de jongeren zullen de dupe zijn van de buitensporige voordelen waarvan de oudere generaties genieten, zoals het brugpensioen en het vervroegd pensioen. Er moet eens en voorgoed een einde gesteld worden aan al die voordelen die we ons niet meer kunnen veroorloven en we moeten de pensioenleeftijd optrekken, is dan de conclusie…

De generatieclash is voor ons een zoveelste fake discussie. Een zoveelste poging om gewone mensen tegen elkaar op te zetten en ondertussen vooral géén aandacht te hebben voor de échte oorzaken van allerlei maatschappelijk problemen, ook die van de kosten van de vergrijzing.

Nadat werklozen tegen werkenden, Walen tegen Vlamingen en Belgen tegen migranten worden opgezet om onze goed georganiseerde solidariteit te ondergraven, doet men het nu ook met jongeren en ouderen.

Best schandelijk, zeker als we dichterbij kijken en zien wat er achter die mistgordijnen schuilt: een steeds groter wordende kloof tussen arm en rijk. Die is ook in ons land een feit. Ze wordt mee in stand gehouden door het samenspel van rechtse politieke partijen, welbespraakte vertegenwoordigers van werkgeverskoepels en vermeende gespecialiseerde en ‘onafhankelijke’ economisten.

Langer werken

Wij gaan dus niet akkoord met deze eenzijdige interpretatie van de vergrijzingsrapporten.

Ten eerste, en daar heeft de jonge filosoof Thomas Decreus een punt: we worden niet gelijk geboren. Mensen met een lager inkomen en een lagere scholingsgraad hebben een lagere levensverwachting. In ons land ligt de verwachting om in goede gezondheid te blijven leven 18 jaar lager bij mannen met een heel lage opleiding dan bij mannen met een hogere opleiding. Bij vrouwen loopt dat verschil zelfs op tot 25 jaar.

Ten tweede, het vergrijzingsrapport geeft zelf aan dat de kostenstijging ook toe te schrijven is aan de magere groeicijfers van de laatste jaren.

Ten derde, al wie niet vooringenomen naar de arbeidsmarktcijfers kijkt, moet toegeven dat de werkzaamheid van ouderen toeneemt, traag maar gestaag. Zo groeide de werkzaamheidsgraad van 55-plussers van amper een kwart in 2000 naar 37% in 2010. En het aantal jonge bruggepensioneerden neemt af (70% is ouder dan 60 jaar) – keerzijde: het aantal oudere werklozen stijgt sterk: wie vroeger op brugpensioen zou zijn gestuurd, belandt nu in de werkloosheid.

Andere oplossingen

We gaan dus evenmin akkoord met de voorgestelde remedies. Laat er geen twijfel over bestaan: werknemers moeten kansen krijgen en nemen om aan de slag te geraken of te blijven, ook na 60. In werkbare jobs, rekening houdend met de loopbaan van de individuele werknemer en met behoud van een sociaal statuut voor wie weggesaneerd wordt.

Maar tegenover de mantra van ‘iedereen moet steeds langer werken ‘ en de afbouw van sociale rechten, moet er dringend een publiek debat gevoerd worden over andere oplossingen die sociaal en duurzaam zijn: een echt relancebeleid dat inzet op duurzame groei; een herverdeling van de beschikbare welvaart door een andere fiscaliteit; een voluntaristisch werkgelegenheidsbeleid dat een kwaliteitsvolle werkervaring garandeert voor alle jongeren die moeizaam aan de slag geraken.

Het is trouwens niet de eerste keer dat men de gewone werkmensen diets wil maken dat we best wat inleveren om het straks beter te hebben: herinner u de indexsprongen in de jaren ‘80 om competitiever te worden, het globaal plan in de jaren ‘90 om de Maastrichtnormen te halen, de besparingen op de overheidsuitgaven als antwoord op de financieel-economische crisis van 2008 om de banken te redden…

Wij doen alvast een oproep om komaf te maken met een eenzijdig jong/oud-vertoog. Een zogenaamd nakende generatieclash verziekt het maatschappelijk debat. De echte tweedeling ligt niet tussen jong en oud, maar tussen arm en rijk. Jongeren en ouderen staan met hun ruggen tegen dezelfde muur. Hoog tijd dat aan die alarmbel wordt getrokken!

Caroline Copers, algemeen secretaris Vlaams ABVV
Mike De Herdt, coördinator ABVV-Jongeren
Hervé Devos, coördinator ABVV-Senioren

Zoek op trefwoord

pensioenen vergrijzing