Loonlastverlaging: wie draagt de lasten?

13/06/2013 Persbericht - Reactie op oproep Kris Peeters voor gemeenschappelijk concurrentiepact.


Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) dringt bij federaal premier Elio Di Rupo (PS) aan om snel werk te maken van een concurrentiepact om de loonkosten te drukken. Hij krijgt daarbij steun van Unizo en VOKA. Bovendien lanceert hij daarbij ook een aantal proefballonnetjes.

Het Vlaams ABVV heeft hierbij volgende bedenkingen:

1. Vermijd doemdenken. Het gaat niet supergoed met de economie en de tewerkstelling in Vlaanderen, daar kan niet aan getwijfeld worden, maar door voortdurend rond te bazuinen dat we een loonkostprobleem hebben, zullen we potentiële investeerders alvast niet over de streep halen.

2. Herleid onze knelpunten niet tot een loonkostprobleem. Het verlies aan marktaandelen is voor 1/3 te wijten aan kostenproblemen, voor 2/3 aan ons productengamma.

3. Het antwoord is simpel: investeren, innoveren, opleiden. De Vlaamse regering hoeft hiervoor op niemand te wachten, want ze is op al die terreinen bevoegd.

4. De eerste voorstellen van Kris Peeters (het is niet duidelijk wat hij in naam van de regering zegt en wat een partijstandpunt is) kunnen we niet onverkort steunen. Er is uiteraard niets mis met het efficiënt inzetten van middelen van investeringsmaatschappijen als LRM. En ook over een uitbreiding van opleidingssteun kan er gesproken worden zeker als het om brede, kwalificerende opleidingen gaat waarin de werknemer inspraak heeft. Waar we helemaal niet volgen is het pleidooi voor ‘belastingvrije zones’ of het afschaffen van de onroerende voorheffing op materieel en outillage waarvoor Voka nu pleit. Net nu een consensus groeit om de lasten te verschuiven van arbeid naar kapitaal en vermogen is dit een fout signaal.

5. Voor een drastische loonlastenverlaging is er op de korte termijn hoegenaamd geen ruimte. Net nu de Europese besparingsmanie ons strengere begrotingsnormen oplegt zou dit enkel leiden tot bijkomende besparingen in de Sociale Zekerheid of in de dienstverlening van de overheid. Daarvoor passen we. We kunnen beter inzetten op gerichte doelgroepkortingen en vooral op het beter laten werken van deze kortingen want de mogelijkheden zijn legio: eerste tewerkstelling, instapstage, IBO, korting langdurig werklozen, korting oudere werknemers…

6. En mogen we de minister-president erop wijzen dat dit materie van sociaal overleg zou moeten zijn? Afstemmen met de werkgevers is één zaak. Vervolgens de hete aardappel doorschuiven naar de Di Rupo komt misschien goed uit vanuit partijpolitieke overwegingen. Maar om de zaken echt in beweging te zetten is draagvlak nodig. En dus ook overleg met alle sociale partners. Daarin zouden we alvast pleiten om maximaal in te zetten op opleiding en tewerkstelling van jongeren. De instrumenten liggen er: stages, individuele beroepsopleiding in de onderneming, leercontracten…En ja, ze gaan steeds gepaard met kortingen op de loonkost. De overheid heeft al eerst stappen gezet. Maar het moet ambitieuzer. En de bedrijven moeten volgen.

Zoek op trefwoord

Vlaamse Regering