Septemberverklaring 2015: reactie van het Vlaams ABVV

Persbericht 28/09/2015 - Vlaanderen moet verandering niet zomaar ondergaan.


De septemberverklaring van de Vlaamse regering opent dit jaar met een omineus toekomstbeeld van een wereld vol gevaarlijke veranderingen. Van de afkoeling van de Chinese economie over de vluchtelingenstromen tot disruptieve technologische ontwikkelingen.

Het antwoord op die uitdagingen blijft echter uit. De langetermijnstrategie met een horizon op 2050 biedt een duidelijk beeld van waar Vlaanderen naar toe zou moeten evolueren, maar blijft tergend vaag over de weg die we moeten bewandelen om daar dan uiteindelijk te geraken.

Vage beloften

"De omschakeling naar een koolstofarme economie, duurzame welvaart en welzijn, betaalbare gezondheidszorg, niemand kan daar tegen zijn. Alleen zien we niet hoe al die vage beloften ingelost zullen worden,” reageert Caroline Copers, algemeen secretaris van het Vlaams ABVV.

“Integendeel, het afgelopen jaar hebben we vooral maatregelen gezien die het roer net in de andere richting doen draaien: We lezen geen woord over jobcreatie, wel wordt er op de eigen borst geklopt bij het verdwijnen van 4.000 jobs bij het ambtenarenkorps. Hoe dit te rijmen valt met de doelstelling van een sterke overheid, daar hebben we het raden naar. We lezen over inclusie en sociale correcties, maar merken daar tot op heden bitter weinig van in de praktijk en zien vooral de kosten voor de laagste inkomens toenemen. De groene mobiliteit waarvan sprake in de tekst, lijkt moeilijk te rijmen met de tariefverhogingen bij het openbaar vervoer. We lezen over een performant onderwijs, maar merken in de praktijk slechts een aantal besparingen en het verhogen van de factuur voor school en opleiding. We horen spreken over verbeterende werkloosheidscijfers, terwijl er nog nooit zoveel werkloze ouderen geweest zijn en nog nooit zoveel mensen die zich tot het OCMW moeten wenden voor een leefloon.”

Factuurregering

Van de sterke en sociale deelstaat waarvan de Septemberverklaring spreekt, merken we dus tot op heden weinig op het terrein. Deze regering zit voor ons dus niet op het juiste pad. Dit is voor ons een factuurregering, die de rekening eenzijdig doorschuift naar de gezinnen. Dat men bovendien spreekt over “behoedzaam verder besparen” doet ook vermoeden dat er niet meteen beterschap op komst is.

De echte bedreiging voor een sterk en sociaal Vlaanderen moet niet gezocht worden in vluchtelingenstromen, maar wel in een beleid dat zich blind staart op vage toekomstbeloftes zonder onder ogen te durven zien wat harde besparingen vandaag reeds kapot dreigen te maken.

Lees ook

Zoek op trefwoord

Vlaamse Regering